Een laatste verslag....
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Jan, Lin en de kids
29 December 2012 | Thailand, Ko Mak
Lieve trouwe volgers
Dit zal het laatste verslagje van ons worden waarin ik de avonturen van de laatste periode zal proberen kort te vertellen...
Wat fijn dat jullie zo met ons mee hebben beleeft. Alle reacties hebben ons veel goed gedaan!!
Vanuit Phnom pen zijn we dus naar Kep gegaan, een heel klein dorpje aan de zuidkust. Kep staat vooral bekend om z'n krab. En dus bevonden we ons al de eerste middag op de krab markt. Waar de krab in manden in de zee wordt bewaard en als je iets wil dan worden de manden naar de kust gehaald en mag je je eigen krab uitkiezen die daar ook ter plekke wordt gekookt.
In al Jan z'n enthousiasme zaten we dus een kwartiertje later met ongeveer een kilo krab voor onze neus, verser kun je het niet hebben. Maar hoe maak je die krab nu eigenlijk open??? Ze zijn wel heel hard en scherp. Na een spoedcursus van een local hebben we het toch geprobeerd. Jan was volhardend en heeft zo'n beetje alle krab weten te kraken. Het is wel lekker, maar wat een werk voor zo'n klein stukje vlees....
In Kep sliepen we in een huisje van een Fransman met z'n Cambodjaanse vrouw en hun 1 jarig zoontje. In een prachtige jungle tuin met hangmat voor de deur!!
Vanuit Kep zijn we naar Kampot gegaan. Opzich een heel leuk stadje, aan het water maar man wat was het heet daar. We konden amper door de stad lopen. En vaak zoeken we, als het ergens te heet is, in de stad een luxe hotel met zwembad, waar we vragen om gebruik te maken van het zwembad, bijna altijd mag dat (tegen betaling) wel. Maar hier geen zwembad te bekennen. Daar kwam nog bij dat we echt in het slechtste hotel van onze hele reis sliepen. Vies en klein en donker en geen frisse lucht. Jan lag op een houten plank als matras en ik lag in een kuil op mijn matras. De kinderen vonden dit hilarisch, wij iets minder. De volgende ochtend beten van de bedvlooien.
Daar zijn we dus snel vertrokken.
Met een lange busreis naar Koh kong. Door prachtig gebied, het cardamom gebergte, de dikste en grootste bergachtige jungle van Cambodja. Wij hebben onze ogen uitgekeken op deze busreis met kippen en motors in onze bus. En waar we weer een heerlijk slaap plekje vonden. Met wat vriendjes om te spelen voor de jongens.
Ook wilden we heel graag naar ko kong eiland, een nog redelijk on-ontdekt eilandje zo'n 30 km van Koh kong. In het stadje hadden we een paar vage aanbiedingen gezien om hierheen te gaan, maar ze konden geen foto van de boot laten zien en sommige trips waren wat onduidelijk, en hoewel we het wel spannend vonden wilden we het toch doen. Er is verder niks op het eiland, je kunt er nog niet slapen etc en de tocht er naar toe schijnt best wel ruig te zijn, door de mangroves enzo. Maar het eiland schijnt echt bounty te zijn, witte stranden en nog helemaal schoon. Uiteindelijk boekten we bij een eettentje waar we al een paar keer hadden gegeten en die hadden het betrouwbaarste verhaal. De volgende ochtend stonden we om 7uur paraat en we zouden met een longtailboot gaan, soort houten grote vissersboot. Toen we aankwamen bij de haven stond daar echter een oud, klein veredeld roeibootje met een motor erop. 2 houten bankjes erin, dus plek voor ongeveer 4 mensen en er zaten er al 3 in! Lachend vroeg Jan waar onze boot was, en ja ze hadden toch echt deze in gedachten voor ons....
Ik vroeg dat gaat toch niet passen? Jahoor, stap maar in, dan zie je dat het past. En dan anderhalf uur heen en hetzelfde terug. Niet dus!! echt gevaarlijk!! Na veel overleg kregen we een andere boot aangeboden. Wij eerst kijken. Dat was een iets betere boot maar die stond vol met spullen als een vriezer en dozen en een kast, en wederom amper ruimte voor ons. Helaas hebben we ons tripje naar ko kong island niet zien gebeuren maar zijn we gelukkig nog wel in leven:-)
Toen besloten we toch maar om afscheid te nemen van Cambodja en Thailand weer op te gaan zoeken. We hadden gehoord dat de grensovergang terug naar Thailand een stuk beter geregeld is en makkelijker verloopt.
Dat was ook zo, tot aan de grens....
Het was weer een stressvolle dag. Om uit Cambodja te gaan moesten we eerst in een ellenlange rij waar we onze foto en vingerafdrukken??? werden genomen en we allemaal uit moesten stempelen. Geïrriteerd moest Melle zijn handtekening komen zetten, ik probeerde uit te leggen dat het lastig is omdat hij 2 is. Weinig begrip. Vervolgens stuk lopen met de bagage en de grens met Thailand over, weer lange rij met zelfde verhaal, formulieren invullen, stempels, foto's....
Omdat we dit al hadden zien aankomen hadden we al een bus geregeld vanaf de grens naar Trat, de eerste grote plek na de grens zodat we niet weer hoefden te onderhandelen met taxi's en lastig worden gevallen, maar zeker zijn van de bus.
Je voelt hem natuurlijk al aankomen, eenmaal de grens over: geen bus..... We hebben echt heel lang gewacht, in de brandende zon, met amper schaduw, en iedereen die we naar de bus vroegen zei: It Will come any minute. Maar die bus kwam mooi niet, en de kinderen waren het toen echt goed zat aan het worden en het liep al tegen einde van de middag en we hadden op ontbijt na, niks gegeten, dus hebben we alsnog een taxi moeten nemen die ons uiteraard flink liet betalen om weg te komen uit het grens gebied. Gelukkig kwamen we net op tijd aan om de de laatste boot naar Koh chang te nemen en zaten we om 9 uur savonds helemaal kapot in onze kamer op ko chang. Een Spartaans onderkomen zonder ramen en alleen een matras op de grond. Maar wat waren we blij toen we allemaal lagen!!
Dus de volgende dag op zoek naar iets anders, en we besloten om onszelf te verwennen. Een mooi plekje direct aan het strand gevonden. Hier besluiten we te blijven voor kerst en oud&nieuw, en kerst hebben we hier heerlijk doorgebracht maar daarna begon het toch weer te kriebelen nog zoveel moois te zien hier, en hebben we een boot genomen naar ko mak. Een ander klein eilandje, diep in de zee, 3 uurtjes varen vanaf ko chang. Prachtig is het hier. Rustig en mooi, en verlaten en wild. We hebben onze eerste slang gezien, tot groot afgrijzén van mij. Dikke spinnen en veel geluiden s'nachts, wildé honden en kakofonie van hagedissen en andere soorten vogels.
Hier blijven we voor oud en nieuw en daarna terug naar Bangkok.
Het zit er bijna op voor ons.
Het was een mooi avontuur met pieken en dalen maar een enorme ervaring voor ons allen.
Bedankt voor het lezen van onzé blogs en wie weet tot snel in Nederland!
Allen een hele fijn jaarwisseling gewenst. Kijk uit met vuurwerk, en de oliebollen:-)
Dit zal het laatste verslagje van ons worden waarin ik de avonturen van de laatste periode zal proberen kort te vertellen...
Wat fijn dat jullie zo met ons mee hebben beleeft. Alle reacties hebben ons veel goed gedaan!!
Vanuit Phnom pen zijn we dus naar Kep gegaan, een heel klein dorpje aan de zuidkust. Kep staat vooral bekend om z'n krab. En dus bevonden we ons al de eerste middag op de krab markt. Waar de krab in manden in de zee wordt bewaard en als je iets wil dan worden de manden naar de kust gehaald en mag je je eigen krab uitkiezen die daar ook ter plekke wordt gekookt.
In al Jan z'n enthousiasme zaten we dus een kwartiertje later met ongeveer een kilo krab voor onze neus, verser kun je het niet hebben. Maar hoe maak je die krab nu eigenlijk open??? Ze zijn wel heel hard en scherp. Na een spoedcursus van een local hebben we het toch geprobeerd. Jan was volhardend en heeft zo'n beetje alle krab weten te kraken. Het is wel lekker, maar wat een werk voor zo'n klein stukje vlees....
In Kep sliepen we in een huisje van een Fransman met z'n Cambodjaanse vrouw en hun 1 jarig zoontje. In een prachtige jungle tuin met hangmat voor de deur!!
Vanuit Kep zijn we naar Kampot gegaan. Opzich een heel leuk stadje, aan het water maar man wat was het heet daar. We konden amper door de stad lopen. En vaak zoeken we, als het ergens te heet is, in de stad een luxe hotel met zwembad, waar we vragen om gebruik te maken van het zwembad, bijna altijd mag dat (tegen betaling) wel. Maar hier geen zwembad te bekennen. Daar kwam nog bij dat we echt in het slechtste hotel van onze hele reis sliepen. Vies en klein en donker en geen frisse lucht. Jan lag op een houten plank als matras en ik lag in een kuil op mijn matras. De kinderen vonden dit hilarisch, wij iets minder. De volgende ochtend beten van de bedvlooien.
Daar zijn we dus snel vertrokken.
Met een lange busreis naar Koh kong. Door prachtig gebied, het cardamom gebergte, de dikste en grootste bergachtige jungle van Cambodja. Wij hebben onze ogen uitgekeken op deze busreis met kippen en motors in onze bus. En waar we weer een heerlijk slaap plekje vonden. Met wat vriendjes om te spelen voor de jongens.
Ook wilden we heel graag naar ko kong eiland, een nog redelijk on-ontdekt eilandje zo'n 30 km van Koh kong. In het stadje hadden we een paar vage aanbiedingen gezien om hierheen te gaan, maar ze konden geen foto van de boot laten zien en sommige trips waren wat onduidelijk, en hoewel we het wel spannend vonden wilden we het toch doen. Er is verder niks op het eiland, je kunt er nog niet slapen etc en de tocht er naar toe schijnt best wel ruig te zijn, door de mangroves enzo. Maar het eiland schijnt echt bounty te zijn, witte stranden en nog helemaal schoon. Uiteindelijk boekten we bij een eettentje waar we al een paar keer hadden gegeten en die hadden het betrouwbaarste verhaal. De volgende ochtend stonden we om 7uur paraat en we zouden met een longtailboot gaan, soort houten grote vissersboot. Toen we aankwamen bij de haven stond daar echter een oud, klein veredeld roeibootje met een motor erop. 2 houten bankjes erin, dus plek voor ongeveer 4 mensen en er zaten er al 3 in! Lachend vroeg Jan waar onze boot was, en ja ze hadden toch echt deze in gedachten voor ons....
Ik vroeg dat gaat toch niet passen? Jahoor, stap maar in, dan zie je dat het past. En dan anderhalf uur heen en hetzelfde terug. Niet dus!! echt gevaarlijk!! Na veel overleg kregen we een andere boot aangeboden. Wij eerst kijken. Dat was een iets betere boot maar die stond vol met spullen als een vriezer en dozen en een kast, en wederom amper ruimte voor ons. Helaas hebben we ons tripje naar ko kong island niet zien gebeuren maar zijn we gelukkig nog wel in leven:-)
Toen besloten we toch maar om afscheid te nemen van Cambodja en Thailand weer op te gaan zoeken. We hadden gehoord dat de grensovergang terug naar Thailand een stuk beter geregeld is en makkelijker verloopt.
Dat was ook zo, tot aan de grens....
Het was weer een stressvolle dag. Om uit Cambodja te gaan moesten we eerst in een ellenlange rij waar we onze foto en vingerafdrukken??? werden genomen en we allemaal uit moesten stempelen. Geïrriteerd moest Melle zijn handtekening komen zetten, ik probeerde uit te leggen dat het lastig is omdat hij 2 is. Weinig begrip. Vervolgens stuk lopen met de bagage en de grens met Thailand over, weer lange rij met zelfde verhaal, formulieren invullen, stempels, foto's....
Omdat we dit al hadden zien aankomen hadden we al een bus geregeld vanaf de grens naar Trat, de eerste grote plek na de grens zodat we niet weer hoefden te onderhandelen met taxi's en lastig worden gevallen, maar zeker zijn van de bus.
Je voelt hem natuurlijk al aankomen, eenmaal de grens over: geen bus..... We hebben echt heel lang gewacht, in de brandende zon, met amper schaduw, en iedereen die we naar de bus vroegen zei: It Will come any minute. Maar die bus kwam mooi niet, en de kinderen waren het toen echt goed zat aan het worden en het liep al tegen einde van de middag en we hadden op ontbijt na, niks gegeten, dus hebben we alsnog een taxi moeten nemen die ons uiteraard flink liet betalen om weg te komen uit het grens gebied. Gelukkig kwamen we net op tijd aan om de de laatste boot naar Koh chang te nemen en zaten we om 9 uur savonds helemaal kapot in onze kamer op ko chang. Een Spartaans onderkomen zonder ramen en alleen een matras op de grond. Maar wat waren we blij toen we allemaal lagen!!
Dus de volgende dag op zoek naar iets anders, en we besloten om onszelf te verwennen. Een mooi plekje direct aan het strand gevonden. Hier besluiten we te blijven voor kerst en oud&nieuw, en kerst hebben we hier heerlijk doorgebracht maar daarna begon het toch weer te kriebelen nog zoveel moois te zien hier, en hebben we een boot genomen naar ko mak. Een ander klein eilandje, diep in de zee, 3 uurtjes varen vanaf ko chang. Prachtig is het hier. Rustig en mooi, en verlaten en wild. We hebben onze eerste slang gezien, tot groot afgrijzén van mij. Dikke spinnen en veel geluiden s'nachts, wildé honden en kakofonie van hagedissen en andere soorten vogels.
Hier blijven we voor oud en nieuw en daarna terug naar Bangkok.
Het zit er bijna op voor ons.
Het was een mooi avontuur met pieken en dalen maar een enorme ervaring voor ons allen.
Bedankt voor het lezen van onzé blogs en wie weet tot snel in Nederland!
Allen een hele fijn jaarwisseling gewenst. Kijk uit met vuurwerk, en de oliebollen:-)
-
29 December 2012 - 15:27
Jeannette:
Lieve Reizigers,
Wens jullie een spetterend 2013 toe in dat verre Thailand! En een behouden thuis reis! Kan niet wachten om jullie weer te zien en alles spannende verhalen en foto's te mogen aanhoren/bewonderen.
Liefs J
-
29 December 2012 - 16:10
Marrie:
Hallo allemaal,
jammer dat ik geen verslagen meer uit dent verrre krijg , heb er erg van genoten.
wat gaat de tijd toch snel! nog een paar dagen en dan is het al weer 2013.
nog lekker genieten van deze reis, een goede terugreis en een hele goede jaarwisseling!
liefs Marrie. -
29 December 2012 - 16:15
Anne:
Voor jullie ook een gelukkig en gezond 2013. Mooi verhaal weer Lin!!
Melle kan zeggen dat hij met 2 jaar zijn handtekening moest zetten haha hilarisch!!!
Greetz Anne. -
29 December 2012 - 16:21
Joke:
Hallo allemaal,
Jammer, je laatste reisverslag alweer. Ik heb er echt van genoten, dank daarvoor!
Verder wens ik jullie een geweldige jaarwisseling en een prachtig 2013!
En natuurlijk een hele goede thuisreis!!
Groetjes,
Joke -
29 December 2012 - 16:52
Ammel:
Ik heb geen idee hoe jullie het allemaal redden..
En die slang, de groene slang is heul gevaarlijk!!! Geniet nog van de jaarwisseling daar, en kom gezond terug....am en pap -
29 December 2012 - 17:42
Erna:
Hey Lin, wat is het snel gegaan zeg! Wat jammer dat we nu niet meer van die leuke verslagen te lezen krijgen :(. Vraag je Siem en Melle niet te vergeten een steentje voor me mee te brengen ;) Veel plezier nog jullie 4, en tot gauw! xxx -
29 December 2012 - 19:41
Marian:
Hoi Linda. Ik heb zitten smullen van je reisverhalen. Dankjewel. Ik ben al een beetje voorbereid op wat ons te wachten staat, want wij gaan over 1 maandje die kant op.
Mooie jaarwisseling en de beste wensen voor 2013. -
29 December 2012 - 20:25
Heleen:
Hoi Luitjes ,
Wat een belevennissen ! Geweldig ! Wens jullie een prachtige jaarwisseling. En een goed begin van 2013!
Lieve groetjes, Heleen -
29 December 2012 - 22:03
Margreet:
Genoten heb ik van jullie vakantie belevenis
Linda je kunt het zo leuk beschrijven kun van het werk ook straks niet wekelijks een verslagje schrijven om het werk zo aantrekkelijk te maken:-)
Goede start in 2013
Lieve groet -
29 December 2012 - 22:05
Ramona Reessink:
Hee Scatiess,
Jammer dat ik geen mooie verhalen meer kan lezen strax..
Maar super fijn dat jullie weer thuis komen.. Ook een geweldig oud & nieuw voor jullie..
Vlieg voorzichtig en tot gauw..
Dikke knuffels -
29 December 2012 - 23:29
Donata:
Ha lin en jan,en de jongens,
Nog een weekje,geniet ervan want dan gaat het gewone leven langzaam weer beginnen maar met een hele mooie (gezins)ervaring rijker.. Denk dat je dit echt nodig hebt(gehad) lin....
Ik doe het jullie niet na,weet ook niet of ik het zou willen...wij gaan gewoon met ons vouwwagentje weer richting Italie..... Fijne dagen en een bijzonder oud en nieuw!!! Tot in 2013.... XXdonata -
30 December 2012 - 12:08
Jose Cannegieter:
hallo linda en jan,
genieten dus nog even
en een fijne terugreis gewenst -
30 December 2012 - 15:49
Marja:
Erg genoten van jullie belevenissen. Een geweldige ervaring met straks mooie herinneringen voor altijd.
Ik wens jullie nog rustige dagen toe en tot snel! -
30 December 2012 - 17:33
Moekie:
wat anderen ook al zeggen : ik ga de verslagjes missen. kan je dat ook niet van nr 116 doen?
Ik tel de nachtjes, volgens mij nog 3 voordat jullie weer voet zetten in je moederland. Hoera.
dikke knuffel, mama
-
31 December 2012 - 13:57
Eefje:
Super dat jullie weer terug komen, kan niet wachten om live je verhalen te horen. Nog een fijne vrije tijd gewenst samen en tot gauw. X Eefje. -
31 December 2012 - 14:29
Nardy Toebes:
Hallo Linda,
Bedankt voor je spannende en avontuurlijke verhalen.
Ik wens jullie allen een fijne jaarwisseling toe en een gezonde rustige terugreis.
tot vlg jaar.
Groet , Nardy
-
02 Januari 2013 - 12:07
Ghislaine:
Wens jullie een geweldig 2013!!! Bedankt voor de mooie en indrukwekkende verhalen. Geniet nog even een paar dagen en een goede terugreis gewenst, lieve groet Ghislaine -
02 Januari 2013 - 23:02
Rikie Van Biesen:
Wat een fantastische reis hebben jullie gehad. Ik wens jullie een heel fijn 2013 toe en zie jullie over een weekje in de klas op De Wijzer! Lijkt me een raar idee voor jullie. Wat zal dat wennen zijn voor Siem!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
